Sylvester en Arnold gaven in een interview aan dat ze in het verleden vaker scripts voorbij zagen komen waarin voor beide een rol was weggelegd, maar dat waren vaak slechte scripts en zelfs een film waarin ze als vrouwen verkleed moesten a la White Chicks. Het kwam er nooit van, hoewel zij ook wel wisten dat fans er echt op zaten te wachten. Om het wachten nog ondraaglijker te maken, kwam daarna natuurlijk nog Arnold’s politieke schnabbel.
Na wat bescheiden voorspel in The Expendables 1 & 2, is hier dan eindelijk de film waar menig fan – moi incluis – al 25 jaar op wacht. En hij stelt niet teleur! Ik vreesde namelijk een tweede Righteous Kill waarin DeNiro en Pacino eindelijk weer samen speelden, maar er geen zin in leken te hebben. De film is dan ook echt waardeloos. En ironisch genoeg zat Twee Kwartjes ook in die film. Ik was dan ook erg blij toen de recensies voor het langverwachte Sly & Ahnuld vehikel heel positief waren.
Stallone ziet er stukken beter uit dan in bijvoorbeeld The Expendables 1. Hij heeft ergens een ventiel opengezet want zijn kop is stukken minder opgeblazen dan pakweg drie, vier jaar geleden. Stallone doet wat hij met doen en zet een prima rol neer. Het viel me op dat zijn stem tegenwoordig zo laag is dat je je subwoofer beter uit kan zetten, anders trillen de vullingen uit je kiezen.
Mijn all-time hero Schwarzenegger zal natuurlijk nooit een Oscar krijgen voor zijn acteerwerk, maar zet hier een – voor zijn doen – zeer goede prestatie neer, met enkele memorabele scènes en als hoogtepunt het stuk waarin hij begint te schelden in het Duits. Zijn optreden is stukken minder statisch dan in The Last Stand waarin hij zijn bijnaam The Austrian Oak wel erg letterlijk nam: een houten klaas.
Beide heren lijken er zin in te hebben en dat merk je aan alles. Ook de supporting cast is dik in orde. Het verhaal kent enkele leuke wendingen waarvan ik de meeste helaas al van verre zag aankomen (namelijk de subplot rond Arnold en wie uiteindelijk de opdrachtgever was). Toch vond ik de locatie van de gevangenis erg verrassend, en goed dat ze dat wisten te verhullen in de trailer.
Arnold en Stallone weten wat van ze wordt verwacht en dat geldt ook voor de regisseur. De scène waarin Arnold zich op het laatst langzaam omdraait, met de close-up shots van zijn ogen, is onbetaalbaar. De heren sparren leuk over en weer met gevatte opmerkingen, zonder dat het ècht te melig wordt.
Topavond gehad. 4 sterren.
1 reactie
Sabotage (2014) – Arnold en de 9 Bennetts « Filmreview « ArnaudSprenger.nl · 21 juli 2014 op 14:19
[…] natuurlijk hoofdrolspeler en actie-icoon Arnold Schwarzenegger. Na de leuke 80′s revival in Escape Plan, zijn cheesy cameos in de Expendables films en het ietwat gezapige The Last Stand was het tijd voor […]