Mel Gibson aan het roer, dus dan weet je het wel: het gaat over god en het is bloederig.

Qua bloederige films met een religieuze ondertoon mag Hacksaw Ridge gerust een magnum opus worden genoemd. Dacht je dat de heftige openingsscène uit Saving Private Ryan nooit meer overtroffen zou worden – Mel Gibson doet het en klapt er overheen met alle gruwelijkheden die je maar kunt bedenken. Daarbij merk je als kijker vreemd genoeg op een zeker moment een afstomping, wat ook weer een metafoor is voor het leven zelf – wie raakt er na alle ISIS-ellende en bijbehorend beeldmateriaal nou nog echt overstuur van wat mensen elkaar kunnen aandoen? Getuige de tanende media-aandacht voor de wandaden van dat tuig, niet veel.

In grote lijnen volgt de film het stramien van Full Metal Jacket. Harde training gevolgd door een nog hardere oorlog. Met name de scène als de nieuwkomers oog in oog komen met soldaten die net terugkeren van het front, is erg sterk. Wat verder volgt is pure kunde. De actie is intens en toch overzichtelijk. Menig regisseur zou zich verliezen in handheld shots en close-ups, maar het was allemaal heel goed te volgen. De hoge kwaliteit van deze scènes zijn het voornaamste bestaansrecht van de film, want het eerste deel – de training en het liefdesverhaaltje – steken niet echt boven het maaiveld uit.

De bijrollen zijn ook prima. Hugo Weaving is bijna onherkenbaar als alcoholist. Als Desmond Doss aankomt in de barakken worden binnen 10 seconden voor mijn gevoel zeker vijftig personages voorgesteld, waarvan gelukkig maar een paar echt op de voorgrond treden. Vince Vaughn als drill-instructor is even wennen maar daarna geen seconde ongeloofwaardig.

Andrew Garfield zou je geen twee stuivers geven, maar hij kan blijkbaar meer dan de simpele Spider-Man rol. Zijn acteerwerk is niet geniaal, maar op zijn minst uitstekend te noemen. Zijn personage is diepgelovig maar probeert de kijker niet te bekeren, waarvoor dank.

Waar je wel een beetje mee blijft zitten, is hoeveel van dit soort waargebeurde verhalen er nog zijn die men kan verfilmen. De spoeling wordt wel een beetje dun heb ik het idee.

3,5 sterren

Categorieën: Filmreview

0 reacties

Geef een reactie

Avatar plaatshouder

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *