We wonen nu alweer een paar maanden in Eastwood en we zijn hier helemaal thuis. De 20 Reasons To Move To Eastwood blijken allemaal goed uit te pakken: van verwarmde plee tot parkeren voor de deur, met een gezellig houtkachel fikkie in de woonkamer als bonus.
Geen reden om het huis in da hood in Groningen te missen. Toch waren het, ondanks de nodige tegenspoed, vijf mooie jaren met vele highlights. Vijf jaar Bataviastraat; een terugblik in foto’s.
Het schiet al mooi op in Eastwood. Dat mag ook wel want zaterdag a.s. is de grote dag en gaat de hele plunje die kant op.
Het grote werk is af: stukadoors, vloeren, wanden, plafonds, kozijnen, verlichting. Nu nog afwerken en wie weet is het op tijd klaar 🙂
Dit is vast al vaak gedaan maar vast niet zo spontaan bedacht en uitgevoerd als vanochtend. Het doel: 20 gipsplaten (9.5mm plafondgips) naar de bovenverdieping.
Probleem 1: ze zijn te lang om de bocht te krijgen in de gang.
Probleem 2: ze zijn te slap om door het raam aan te geven.
De oplossing: de gipsplaat-brancard!
Dinsdag 1 november was het eindelijk zover, en konden we de sleutels van de nieuwe hut in ontvangst nemen.
Anderhalf uur na de laatste handtekening vlogen de brokstukken al in het rond. Dat moet ook wel, want met twee fulltime banen, weinig vrije dagen en een paar webshops is er helaas altijd te weinig tijd. Gelukkig komt van alle kanten hulp! Tot nu toe een heel voorspoedige klus, bij deze een kleine update uit de bouwkeet!
Fed up with my destiny
And this place of no return
Think I’ll take another day
And slowly watch it burn
It doesn’t really matter
how the time goes by
Cause I still remember you and I
And that beautiful goodbye
VICTORY! Gisteren kwam eindelijk het verlossende woord: de bank komt over de brug met de centjes. Hoera! Tijd om het van de daken te schreeuwen: we gaan verkassen! In het lommerrijke Oostwold – als het aan mij ligt, straks beter bekend als Eastwood – staat een wit huis met precies de kenmerken die we in een huis zochten – en meer. Komt dat zien, komt dat zien…
Voor wie mij een beetje kent, komt het niet als een verrassing dat De Bunker voor mij de belangrijkste ruimte in mijn condo is. Deze computerkamer dankt zijn naam aan het lage, claustrofobische dak, maar vooral aan de bergen fossiele hardware, met een looppad naar de deur. But no more. That shit has got to go. Tijd voor een grondige verbouwing!