Ik heb bijna alle “grote films” van 2014 al gezien, op volgorde van mijn smaak. Zodoende ben ik aangeland bij de films die een beetje zijn blijven liggen. Hercules bleef liggen. Omdat ik niet zo houd van die epische historische shit, zeker niet als er goden bij worden betrokken. Maar ja, ook ik heb af en toe wat dom vermaak nodig dus met de blik op oneindig zette ik deze film op. Dwayne Johnson en John Hurt waren de enige namen die een belletje deden rinkelen, maar er zitten ook veel “oh ja” koppen in. Het totaalplaatje van de cast trok me over de streep om de film te gaan kijken en compleet weggegooide tijd was het niet. Ondanks wat achterlijke momenten is het een redelijke film.
De film doet een aantal dingen heel goed: Hercules en zijn maten zijn een soort A-Team die tegen betaling mensen helpen. Een andere leuke vondst is dat Hercules wel heel sterk is, maar absoluut geen magische krachten bezit en dat hij dit met list en bedrog weet te verhullen, wat tot een aantal grappige scènes leidt. Ik vind dit een leuke interpretatie van het personage Hercules, omdat een werkelijk onoverwinnelijke halfgod nooit kan leiden tot een film die ook maar enigszins spannend is.
De openingsscène introduceert Hercules en zijn team. Uiteraard allemaal van een zeer divers pluimage met de obligatoire vrouw, de jongeling, de wildebras, de gek en de wijsgeer. Eigenlijk ontbrak alleen de dikzak met bril en de Aziatische hacker, maar ja, je had toen nog geen McDonalds of computers. In deze buitengewoon slecht geschreven scène noemt Hercules ze allemaal even heel dom en geforceerd bij hun naam, maar die malle Griekse namen onthoud je natuurlijk niet. De entourage van Hercules lijkt vooral te dienen als cannon fodder en je verwacht dat ze één voor één het loodje gaan leggen om Hercules steeds een hernieuwd wraakmotief te geven, maar dat valt mee. Sterker nog; de homies van Hercules komen redelijk uit de verf en krijgen allemaal nét genoeg diepgang.
De veldslagen en andere actiescènes waren van een niveau dat je van een grote productie mag verwachten. Het zag er heel goed uit. Ook hier wel wat dommigheden: ik weet niet veel van oorlogsvoering uit die tijd, maar meer bevelen dan “houd stand” en “bescherm de koning” hadden generaals destijds, als je deze film moet geloven, niet in hun reportoire. Het staat gewoon erg lullig als een bevelhebber in verschillende bewoordingen steeds hetzelfde zegt: dat zijn soldaten vooral moeten blijven staan en stand houden. Dat lijkt me nogal fucking logisch.
Ook hier valt me weer op dat je geen historische film kunt maken zonder eyeliner en Engelse accenten. Die twee dingen horen bij een historische film als Ernie bij Bert. Met name Ian McShane en Rufus Sewell hadden de nodige Edding-permanent-marker onder en boven hun ogen. En de accenten – alleen Dwayne Johnson had een Amerikaans accent, de rest van de cast was ofwel geboren Brits ofwel Zweeds met een aangeleerd cockney-accent. Het blijft een raar fenomeen.
Ik ben blijkbaar ook niet de enige die dit vindt: BBC News – Why are fantasy world accents British?
A British accent is sufficiently exotic to transport the viewer to a different reality, argues Seitz, while still being comprehensible to a global audience.The neutral Mid-Western accent is still what counts as “normal” in the US dominated entertainment industry. A British accent provides a “splash of otherness”, when set alongside it.
Goed, daar is mijn antwoord. Seems legit.
Hercules is een aardige film die niet verveelt en gaandeweg stiekem nog best weet te verrassen. Maar echt heel indrukwekkend wordt het nooit.
3 sterren
0 reacties