Killing Season gaat over een oorlogsveteraan die zich, zoals de clichés voorschrijven, heeft teruggetrokken in de bushbush en een eenvoudig leven leidt, compleet met blokhut, hout sprokkelen en een oude jeep voor de deur. Je gaat je af vragen of die wildernis nog wel zo wild is, want na al die honderden films over mensen die zich afzonderen in een blokhut, wordt het toch nog best druk daar in de bossen.

Heel toevallig duikt ineens die kerel uit Grease op, met een plofkop en een gek baardje en een nog gekker accent. De twee lullen eindeloos over koetjes en kalfjes, waarbij het gespreksonderwerp om de drie zinnen uiteraard metaforisch is voor wat nog komen gaat.

Je hoeft de trailer en de plotsamenvatting niet gezien te hebben om aan te voelen komen dat deze twee karikaturen tegenover elkaar komen te staan. Het duurt alleen behoorlijk lang voordat dit gebeurt, en de 35 minuten opbouw zijn eigenlijk vrij saai. De dialogen zijn bepaald niet van een Pulp Fiction of The Wolf of Wall Street niveau. Daar gaan gesprekken ook over niks, maar daar wordt het tenminste goed uitgevoerd.

DeNiro en Travolta maken absoluut het beste van hun bordkartonnen karakters, dat moet je ze nageven – maar interessant wordt het nergens. Ook niet als de poep de ventilator raakt en Travolta zijn ware aard laat zien. Het kat- en muisspel gedeelte van de film is behoorlijk onevenwichtig met enkele ranzige scènes (met name rondom het been van DeNiro). Het is mij iets te rauw en valt nogal uit de toon bij de rest van de film.

Bij vlagen is Travolta wel een goede slechterik en hier en daar wordt het best spannend, maar voor een wraakzuchtige idioot kiest hij wel een heel omslachtige weg om zijn doel te bereiken. Daarnaast is de drijfveer voor Travolta enigszins ingegeven door zijn geloof (blegh, religie in films!) maar berusten zijn acties vooral op de tekst op een fles Jägermeister. Het is allemaal bij het belachelijke af. Zo mogelijk nog belachelijker is het einde, dat je als kijker achterlaat met een leger gevoel dan dat van een Somaliër.

De aftiteling toont dan nog enkele mooie shots van de omgeving waar de film is opgenomen en ik kon niet anders concluderen dan dat ik liever anderhalf uur natuurshots had bekeken en dat die twee malloten er niet per se in rond hadden hoeven rennen.

2 sterren

81993

Categorieën: Filmreview

0 reacties

Geef een reactie

Avatar plaatshouder

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *