Een iconische film (met name de scène met de draden) maar eigenlijk verdient Mission Impossible dat helemaal niet. Het is allemaal erg doorsnee en zouteloos. Bij vlagen zelfs wat saai. De stunts zijn op 1 hand te tellen, de rest wordt opgevuld met ingewikkeld gedoe met ouderwetse laptops, Nokia mobieltjes en camera-brillen.
De techno-mumbojumbo doet nogal gedateerd aan en het slaat vaak nergens op. Voorbeeld: de elektrische systemen van buitenaf regelen, bijvoorbeeld een lift. Tegenwoordig zou het theoretisch kunnen dat de systemen van een gebouw op de 1 of andere manier aan internet zijn gekoppeld, maar destijds (1996) was dat echt allemaal closed circuit. Maar dat moet je natuurlijk allemaal met een korrel (of kilo) zout nemen.
Gisteren heb ik deel I herzien en deel II voor het eerst gezien en in beide delen is het gedoe met maskers een soort running gag. Je denkt: het is persoon A, maar dan gaat de hand achter het oor, rukt A zijn gezicht eraf en blijkt het persoon B. Dit leidt tot ietwat cheap ass plottwists, ik hoop dat ze hier in deel III en IV vanaf zijn gestapt.
Verder geeft de plotsamenvatting die je bij deze film krijgt al veel te veel weg, het is leuker als je slechts weet dat “een opdracht in Praag misgaat” en “Ethan Hunt de mol binnen zijn organisatie moet zoeken”.
Wat dat betreft, en dat zal ik in mijn eerdere recensie (jaren geleden) ook al wel gezegd hebben, is het nogal flauw dat ze een vast personage uit de serie ineens bombarderen tot schurk. Het is alsof je een film maakt van The A-Team en Hannibal is ineens een dubbelspion.
2,5 sterren
1 reactie
The Substitute (1996) – Tom Berenger’s Bandplooibroek « Filmreview « ArnaudSprenger.nl · 6 juni 2014 op 14:13
[…] Substitute is een film uit 1996. In hetzelfde jaar werden onder andere Mission: Impossible en Independence Day gemaakt. Die laatste twee titels kunnen vandaag de dag nog redelijk mee, maar […]