Mud is een film waarbij je langer kunt napraten over de sfeerschepping dan over het verhaal zelf. Want de film voelt erg prettig aan. Het doet ergens denken aan Southern Comfort maar dan gekruisd met een jongensboek en een modern sprookje. Het verhaal kun je echter in 1 zin samenvatten. En dat is wel een groot manco. Zeker gezien de royale speelduur van 130 minuten.
Twee jongens ontdekken een vreemde zwerver (Mud) op een eilandje. Ze besluiten hem te helpen al weten ze zelf nog niet helemaal waarmee. De jongens acteren ondanks hun jonge leeftijd geweldig. Ik houd altijd een beetje mijn hart vast wanneer kinderen grote rollen in films hebben – maar hier pakt het enorm goed uit. Matthew McConaughey mag weer eens zijn zuidelijke accent opzetten en speelt een vreemde maar sympathieke boef.
De jongens zijn de hoofdpersonen en zijn veelal samen in beeld, dan wel één van beide. Ze dragen de film. Hun avonturen doen denken aan jongensboeken die ik vroeger wel eens las. Het verhaal rond Mud en zijn grote liefde Juniper doet sprookjesachtig aan. Met name omdat het zo onlogisch is allemaal. Waarom Mud niet gewoon naar haar toe gaat en een bijzonder vreemd en omslachtig plan smeedt om uit de problemen te geraken, geen idee. Maar de onbereikbaarheid van zijn liefde, kwade kwelgeesten die op de loer liggen en een lonkende ontsnapping naar “forever ever after” is net een modern sprookje.
De thematiek ligt er dik bovenop, mede doordat Mud niet de enige is met liefdesperikelen. Tussen Ellis’ ouders gaat het ook niet lekker en de jongen zelf raakt verliefd op – hoe kan het anders – een meisje dat twee koppen groter is dan hijzelf. Dat laatste verhaallijntje is wel een tikkeltje onrealistisch. Toen ik 14 was, zat ik achter de Nintendo.
Sprookjesachtig verhaal en broeierige sfeer: prima. Maar op een gegeven moment geloof je het wel. Er mag dan wel eens iets gaan gebeuren. Ik trok het eerste uur makkelijk, daarna begon ik toch een beetje naar de klok te kijken. Komt er nog wat? En er komt nog wat. Een beetje dan. Maar niet genoeg om de film als geheel niet als ‘saai’ te bestempelen. Want dat is hij wel een beetje. Tuurlijk, er zitten genoeg mooie scènes in. Maar er gebeurt gewoon te weinig om het een topfilm te maken.
3 sterren
0 reacties