X-Men: First Class (2011) – Los zand

Een degelijke backstory voor Xavier en Magneto, maar voor de rest vooral veel los zand. Het is aardig dat ze de gebeurtenissen uit X-Men: First Class laten samenvallen met echte nieuwsfeiten. In dit geval de Cuban missile crisis, oftewel het hoogtepunt van de Koude Oorlog. Het doet denken aan een andere film die realiteit en fictie geweldig mixt en daardoor verhaaltechnisch automatisch meerwaarde krijgt: Transformers 3.

Maar er is ook genoeg op de film te zeiken. De mutant pupillen zijn vreselijke forgettable en inwisselbare flutpersonages. Op Raven/Mystique na, al komt dat vooral omdat ik sinds deze film een zwak heb voor Jennifer Lawrence die met haar hamsterwangetjes èrg veel girl-next-door charme heeft. Maar de rest van de pupillen kon wat mij betreft niet snel genoeg konden worden afgemaakt door Kevin Bacon.

Kevin Baycunt is zoals altijd degelijk, ook als badguy, maar mijn god Kevin, als men je vraagt om een paar zinnen in het Duits op te lepelen, ga dan twee keer een vrijdagmiddag bij een talencoach langs, luie klaploper dat je d’r zit. Kevin Spekmans praat slechter Duits dan de slechtste terrorist in Die Hard 1. Nou weet ik dat de gemiddelde Amerikaan denkt dat Kopenhagen de hoofdstad is van Amsterdam, maar kom op, je WEET dat je film ook wordt uitgebracht BUITEN Kansas en Alabama en dat er mensen zijn die denken: jeetje Bacon, wat ben jij een luie mongool. Je praat als een Duitser met een downsyndroom.

Dit alles in tegenstelling tot de geweldige Michael Fassbender (toevallig ècht een Duitser) wiens carrière de laatste jaren in een gigantische stroomversnelling is geraakt. Iemand met talent en een mooie karakterkop van wie we nog veel gaan horen. Het zij hem gegund, want hij weet van zijn enigszins platte rol als ‘schurk-in-de-dop’ Erik Lansherr echt het maximale te maken. Hierbij vergeleken is het optreden van McAvoy (wie?) toch wel wat braafjes en makkelijk.

De mooiste scène, nou vooruit, de op 1-na-mooiste scène (want dat is natuurlijk de cameo van Wolverine) speelt zich af met Erik in die kroeg in Argentinië, die ver weg doet denken aan de weergaloze scène in de kelder-kroeg in Inglorious Basterds. De spanning was om te snijden, ondanks dat je allang weet hoe het af gaat lopen (in tegenstelling tot I.B.). Deze scène staat echter op eenzame hoogte in vergelijking met de rest van de film, die een redelijk standaard superheromovie patroon volgt.

Kleine, vreemde cameo’s zijn er weggelegd voor Michael Ironside en (ik moest zijn naam even opzoeken toen ik dit schreef, ik geef het toe) Ray Wise. U welbekend uit Twin Peaks, Red Alert 2 (“You call ‘em off, Alex!”) en Robocop (“Hhhheeellllppp…. Mmmmeeeee….”)

4 sterren vliegt door mijn gedachten maar daarvoor heb ik niet kraaiend van plezier op de sofa gestuiterd. Maar met 3 sterren heb ik het gevoel dat ik de film toch wat tekort doe.

Nou, 3,5 sterren dan maar.